จวงจื่อใกล้สิ้นลม

ตอนที่จวงจื่อใกล้จะสิ้นชีวิต ลูกศิษย์ต้องการจะจัดงานศพให้อาจารย์อย่างสมเกียรติ แต่ความคิดของจวงจื่อไม่ได้ต้องการอย่างนั้น จวงจื่อบอกว่า ฉันมีท้องฟ้า และพื้นดินเป็นโลงศพ ห่อหุ้มเขา และมีพระอาทิตย์ พระจันทร์ ดวงดาว เป็นเครื่องประดับ รวมทั้งคนในโลกนี้ ก็เหมือนได้มางานศพของเขา และสิ่งต่างๆในโลกนี้ ก็เหมือนได้ฝัง ลูกศิษย์ บอกว่า กลัวว่าจะมีนกมาจิกร่างของอาจารย์ จวงจื่อบอกว่า อยู่บนพื้นดินให้นกกินเป็นอาหาร อยู่ใต้พื้นดิน ก็ให้พวกมดกินเป็นอาหาร ก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ ทำไมต้องแย่งของจากคนหนึ่งมาให้อีกคนหนึ่งหรือรวมอยู่กับเขา ดังนี้แล้วยังไม่พออีกเหรอ จะเพิ่มอะไรลงไปอีกหรือ จะมีงานแบบไหนที่จะยิ่งใหญ่และน่าภูมิใจกว่านี้อีกหรือ