เรื่องเล่า ต้นไม้ใหญ่กับหญ้าเล็ก

สมัยก่อน ในป่าแห่งหนึ่ง มีต้นไม้ใหญ่เล็กมากมายเจริญเติบโตมากมาย ทั้งยังมีสัตว์ต่างๆก็อาศัยอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข อยู่มาวันหนึ่งมีลิงตัวเล็กพูดกับม้าลายว่า เธออยู่พื้นดินกินหญ้าสกปรกเหลือเกิน ไม่เหมือนพวกเราที่อยู่บนต้นไม้กินผลไม้อร่อยกว่าเยอะ ม้าลายก็ไม่พูดว่าอะไร แล้วเดินจากไปที่อื่นกินหญ้าต่อ อีกวันต่อมากระรอกก้พูดกับกระต่ายว่า เธอทำไมไม่ปีนขึ้นต้นไม้มากินถั่วที่มีรสชาติดีกว่าที่ตกลงบนพื้นเยอะเลย กระต่ายได้ยินก็กระโดดหนีไปหาถั่วตามพื้นดินกิน ผ่านไปอีก 2วัน ค้างคาวก็พูดกับหนูว่า เพื่อนเอ๋ย ทำไมไม่ขึ้นมาทำรังอยู่ข้างบนนี้ล่ะ ข้างบนนี้สามารถเห็นทิวทัศน์ที่อยู่ไกล คุณอยู่ข้างล่างไม่มีโอกาสได้เห็นขอบฟ้า ทั้งข้างบนก็ยังมีอากาศดีกว่าข้างล่างเยอะเลย หนูก็บอกว่า ฉันอยู่ที่นี่ก็มีความสุขมากแล้ว ขอบคุณ หนูพูดจบก็เดินไปที่อื่น คำพูดเหล่านี้ทำให้ต้นไม้ใหญ่ดีใจมาก คิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่มาก มันจึงแผ่กิ่งก้านไปทั่วทั้งสี่ทิศ การกระทำแบบนี้มีประโยชน์ต่อสัตว์น้อยใหญ่ทั้งหลาย เพราะว่าใต้ร่มเงาของมันทำให้ร่มเย็นทั้งวัน แต่ว่ามีผลกระทบต่อต้นหญ้าที่พื้นดิน มีวันหนึ่ง ต้นหญ้าเล็กๆนั้นได้ขอร้องต่อต้นไม้ใหญ่ว่า ขอให้แสงอาทิตย์ส่องลงมาให้ฉันบ้างเล็กน้อย เพราะพวกเราไม่สามารถผลิตอาหารได้ พวกเราจะไม่มีชิวิตอยู่แล้ว ต้นไม้ใหญ่ได้ยินดังนั้น ก็ว่าไม่ใช่เรื่องของฉัน ไม่เห็นหรือว่า พวกสัตว์ทั้งหลายต้องอาศัยฉัน พวกเจ้าไม่มีประโยชน์ต่อพวกเขาเลย ต้นหญ้ายังขอร้องอีกว่า ถ้าหากพวกเราตายหมด บนพื้นดินจะไม่มีอะไรปกคลุม แล้วจะมีผลกระทบกับเจ้า ต้นไม้ใหญ่ไม่เชื่อ บอกว่า ข้าทั้งใหญ่โตและแข็งแรงไม่มีสิ่งใดที่จะทำร้ายข้าได้หรอก ต้นไม้ใหญ่ยังคงแผ่กิ่งก้านต่อไป จนในที่สุดต้นหญ้าตายหมด พอฤดูฝนมาถึง ฝนตกหนักทุกวัน น้ำบนเขาก็ไหลลงมากลายเป็นน้ำป่า ไหลลงเขาอย่างเร็ว สัตว์น้อยใหญ่ต่างพากันวิ่งหนีเอาชีวิต เพราะว่าพื้นดินร่วนซุยไม่มีต้นหญ้าปกคลุม ต้นไม้ใหญ่โอนไปเอนมา สุดท้ายต้นไม้ใหญ่ก็ถูกน้ำป่าซัดหายไป นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คุณค่าและความสุขของชีวิตคือการรู้จักให้ผู้อื่นและความเสียสละ ไม่เห็นแก่ตัว