urn:nl-mpi-tools-elan-eaf:f8a0cfae-663e-46e1-a1f6-ac1ce3d22870
450
tiam31 tsùk thúk sūː
tsin31 phìn kūŋ jīw jìt ŋìt
thùŋ kēː sɨ̀n tsɨː31 sɨ̄ː kuoŋ31 koŋ31
“ŋàj kīn ŋiàn tshìt sɨ́p séː ʔè, siɔŋ31 lòj thúk sūː, phâː thèt jáː ʔè.”
sɨ̄ː kuoŋ31 wáː, “tsóː màk kéː m̩̀ tiam31 ten31 láp tsùk lòj?”
phìn kūŋ wáː, “ŋàj héː ŋēː kuèt wòŋ, thùŋ ŋìː koŋ31 tsɨ̄n kīn sɨ́ː
ŋìː tsóː sɨ̀n tsɨː31, táw tson31 lòj thùŋ ŋàj koŋ31 siáw héː mé?”
sɨ̄ː kuoŋ31 wáː, “ŋàj jìt tsàk mòː mùk kéː sɨ̀n tsɨː31
ŋiôŋ pān kam31 thùŋ wòŋ sóŋ koŋ31 siáw
kin31 héː, ŋàj thāŋ ŋìn koŋ31 kuó
hêw sāŋ ŋìn tsúŋ jíː thúk sūː, tshíw thùŋ ŋìt thèw tsáŋ tshùt jìt jóŋ
tsūŋ ŋiàn ŋìn tsúŋ jíː thúk sūː, tshíw thùŋ tōŋ tsúː kéː ŋìt thèw jìt jóŋ
law31 ŋiàn ŋìn tsúŋ jíː thúk sūː. tshíw thùŋ tiam31 láp tsùk jìt jóŋ.
sūj jàn m̩̀ héː ʔan31 kuōŋ, jāː piː31 ʔám mōː mōː ʔè kuó jàŋ
tshók mòː?”
phìn kūŋ wáː, “sɨ́p fūn tshók”
tiam31 tsùk
thúk sūː
tsin31 phìn kūŋ
jīw
jìt
ŋìt
thùŋ
kēː
sɨ̀n tsɨː31
sɨ̄ː kuoŋ31
koŋ31
ŋàj
kīn ŋiàn
tshìt sɨ́p
séː
ʔè
siɔŋ31
lòj
thúk
sūː
phâː
thèt
jáː
ʔè.
sɨ̄ː kuoŋ31
wáː
tsóː màk kéː
m̩̀
tiam31 ten31
láp tsùk
lòj
phìn kūŋ
wáː
“ŋàj
héː
ŋēː
kuèt wòŋ
thùŋ
ŋìː
koŋ31
tsɨ̄n kīn
sɨ́ː
ŋìː
tsóː
sɨ̀n tsɨː31
táw tson31
lòj
thùŋ
ŋàj
koŋ31 siáw
héː
mé
sɨ̄ː kuoŋ31
wáː
ŋàj
jìt
tsàk
mòː mùk
kéː
sɨ̀n tsɨː31
ŋiôŋ pān
kam31
thùŋ
wòŋ sóŋ
koŋ31 siáw
kin31 héː
ŋàj
thāŋ
ŋìn
koŋ31
kuó
hêw sāŋ
ŋìn
tsúŋ jíː
thúk sūː
tshíw
thùŋ
ŋìt thèw
tsáŋ
tshùt
jìt jóŋ
tsūŋ ŋiàn
ŋìn
tsúŋ jíː
thúk sūː
tshíw
thùŋ
tōŋ tsúː
kéː
ŋìt thèw
jìt jóŋ
law31 ŋiàn
ŋìn
tsúŋ jíː
thúk sūː.
tshíw
thùŋ
tiam31
láp tsùk
jìt jóŋ
sūj jàn
m̩̀
héː
ʔan31
kuōŋ
jāː
piː31
ʔám
mōː mōː
ʔè
kuó jàŋ
tshók
mòː
phìn kūŋ
wáː
sɨ́p fūn
tshók
点烛
读书
晋平公
有
一
日
同
其
臣子
师旷
讲
今年
七十
岁
哩
想
来
读
书
怕
忒
夜
哩
师旷
话
做么个
唔
点等
腊烛
来
平公
话
係
若
国王
同
你
讲
正经
事
你
做
臣子
到转
来
同
讲笑
係
呣
师旷
话
一
只
摸 目
个
臣子
样般
敢
同
王上
讲笑
侭係
听
人
讲
过
后生
人
中意
读书
就
同
日头
正
出
一样
中年
人
中意
读书
就
同
当昼
个
日头
一样
老年
人
中意
读书
就
同
点
腊烛
一样
虽然
唔
係
恁
光
也
比
暗
摸摸
哩
过赢
着
么
平公
话
十分
着
จุดเทียน
อ่านหนังสือ
จิ้นผิ่นกุง
มี
1
วัน
กับ
ของเขา
ขุนนาง
ซือค้วง
พูดคุย
ฉัน
ปีนี้
70
ปี (ลน.)
แล้ว
คิด
มา
เรียน
หนังสือ
กลัว
เกินไป
มืด
แล้ว
ซือค้วง
ว่า
ทำไม
ไม่
จุดอยู่
เทียนไข
มา
จิ้นผิ่นกุง
ว่า
ฉัน
เป็น
ของคุณ
ฮ่องเต้
กับ
คุณ
พูด
จริงจัง
เรื่อง
คุณ
เป็น
ขุนนาง
ถึงกลับ
มา
กับ
ฉัน
พูด เล่น
ใช่
ไหม
ซือค้วง
ว่า
ฉัน
1
คน (ลน.)
ตาบอด
ของ
ขุนนาง
อย่างไร
กล้า
กับ
ฮ่องเต้
พูดเล่น
เพียงแต่
ฉัน
ได้ยิน
คน
พูด
ผ่านมา
คนหนุ่ม
คน
ชอบ
เรียน หนังสือ
ก็
เหมือนกับ
พระอาทิตย์
เพิ่ง
ออก
เหมือนกัน
วัยกลางคน
คน
ชอบ
เรียน หนังสือ
ก็
เหมือน
ตอนกลางวัน
ของ
พระอาทิตย์
เหมือนกัน
คนแก่
คน
ชอบ
เรียน หนังสือ
ก็
เหมือน
จุด
เทียน
เหมือนกัน
แม้ว่า
ไม่
ใช่
มาก
สว่าง
ก็
เปรียบ
มืด
มัวๆ
part.
ดีกว่า
ถูกต้อง
ไหม
ผิ่นกุง
ว่า
มาก
ถูกต้อง
จุดเทียนอ่านหนังสือ
จิ้นผิ่นกุง (ยศเท่าเจ้าพระยา) เป็นผู้ปกครองรัฐจิ้น มีอยู่วันหนึ่ง
คุยกับพวกขุนนาง ชื่อ ซือค้วง
โดยพูดกับขุนนางว่า ปีนี้ข้าอายุ 70 แล้ว อยากจะเริ่มศึกษาหนังสือ แต่กลัวว่าสายไปแล้ว
แล้ว ซือค้วง ตอบว่า แล้วทำไมไม่จุดเทียนอ่านล่ะ (เพราะว่าสายของเขาก็หมายถึงมืด)
จิ้นผิ่นกุง ก็ว่า เราพูดจริงจังกับท่าน
ท่านเป็นแค่ขุนนาง ทำไมท่านกลับมาพูดเล่นกับข้า ใช่ไหม
ซือค้วง บอกว่า เราเป็นขุนนางที่ตาบอดคนหนึ่ง
จะกล้ามาพูดเล่นกับเจ้าเมือง ได้อย่างไร
แต่ฉันได้ยินคนพูดว่า
ถ้ายังเป็นคนหนุ่มตั้งใจเรียนหนังสือ ก็เปรียบเหมือนพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้น
ส่วนคนที่อยู่วัยกลางคน ถ้าสนใจเรียนหนังสือ ก็เปรียบเหมือนพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน
ส่วนคนแก่ที่มีอายุแล้วค่อยมาสนใจอ่านหนังสือก็เปรียบเหมือนเวลามืดค่ำแล้ว
จึงต้องใช้เทียนมาช่วยให้แสงสว่าง ถึงแม้ว่ามีแสงสว่างไม่มาก แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีแสงเลย ใช่หรือไม่
จิ้นผิ่นกุง ก็บอกว่า “ถูกต้อง”