เรื่องเล่า รู้จักพอเพียงก็มีความสุข

มีคนคนหนึ่ง วันหนึ่งเขาขี่ล่อไปตลาด พอเขาขี่ไปได้ครึ่งทาง ข้างหลังก็มีคนขี่ม้าคนหนึ่ง ขี่ตามมาแล้วก็นำหน้าไป คนที่ขี่ล่อก็ถอนหายใจแล้วพูดกับตัวเองว่า  ทำไมโชคชะตาของตัวเองจึงไม่ดีเหมือนกับคนอื่น เพราะว่าเห็นคนนั้นมีม้าขี่ แต่ตัวเองต้องขี่ล่อ พอผ่านไปอีกสักพัก คนขี่ล่อก็ขี่นำหน้าคนที่ลากรถ เขาก็คิดในใจแล้วพูดกับตัวเองว่า ยังมีคนที่โชคร้ายกว่าตัวเขา เขาก็พูดว่า คนอื่นขี่ม้าแต่เราขี่ล่อ ยังมีคนที่ลากรถ หากเปรียบวาสนาแล้ว เราเทียบกับคนที่ดีกว่าเราไม่ได้ แต่ก็เทียบกับคนที่ด้อยกว่าเราได้ หลังจากนั้นเขาก็รู้สึกภูมิใจในตัวเอง แล้วก็เดินทางต่อไป  นิทานเรื่องนี้มักมีคนนำไปให้กำลังใจกับคนที่กำลังท้อแท้ ว่ายังมีคนที่ฐานะแย่กว่าเราก็มี ต้องมองโลกในแง่ดี อย่าท้อแท้ใจ